Nieuws

Nederlandse Kampioenschap Lateraalkanaal

Zaterdag 18 Okt was in Lateraalkanaal bij Roermond de wedstrijden voor de Nederlandse Kampioenschappen vrije hengel.

Ons lid Marc Janssen had zich geselecteerd hiervoor en heeft een prachtige podiumplaats behaald! Hieronde zijn verslag.

Marc van harte gefeliciteerd!!!

Hallo vissers,

Hierbij een verslag van het NK. vrije hengel op het Lateraalkanaal van zaterdag 17 okt.
De dag begon vroeg, half 5 opgestaan voer gemaakt en noch wat laatste dingetjes gecheckt (leefnet, de grootste gaten toch nog maar even gemaakt, je weet maar nooit).
Tomtom ingesteld op Buggenum en om 7 uur vertrokken. Om 7.45 op de plaats van bestemming aangekomen; een feestzaal waarin het aantal niet-rokers stickers ruimschoots werd overtroffen door het aantal asbakken op tafel. Een echt ouderwets rovershol dus, met 70 grimmige vissers die allemaal hopen op een kop of staart plaats.
Even diep ademgehaald en dan naar binnen. Toch wel gezellig binnen en noch leuk wat kunnen praten met een fries (half 4 opgestaan) en een achterhoeker (helemaal niet geslapen).
Als meest uitgeslapene werd ik dan ook gelijk tot favoriet uitgeroepen van ons drietal.
Je nummer krijg je gewoon overhandigt door de organisatie, de computer had deze vantevoren bepaalt. Mijn nummer was nr.10 in vak D. De plaatsen waren 20 mtr. uit elkaar, met 70 man is dit dus 1400mtr. Steeds grimmiger wordende vissers op een rij, met mij er dus ergens midden tussen. Opvallend was dat iedere visser een coach had die hielp met opbouwen en hem probeerde te voorzien van nuttige tips. Iedere visser? Nee,ondergetekende mocht helemaal in zijn uppie het gevecht aangaan met deze heren. Ook ik had een coach (tevens een verre verwant) maar die zegde op het laatste moment af. Een onduidelijk verhaal over een herfstwedstrijd en beste snutter enzo. De tweede optie als coach (tevens ex beste vriend en vismaat) had dezelfde drogreden. Over de wedstrijd kunnen we kort zijn. Het was al snel duidelijk dat je met 1 a 2 brasems goed zou zitten. Groot was dan ook mijn schrik toen ik na 1 uur vissen een super aanbeet kreeg en een platte van 1800 gram naar binnen sleepte. De drie uur daarna waren uren van wachten, hopen en je hele trukendoos binnenste buiten keren. Allemaal tevergeefs want het bleef bij deze ene vis. Dit was wel het meeste in vak D en als vakwinnaar ben je verzekert van de 5e plaats(5 vakken). Omdat 2 vakwinnaars een lager gewicht hadden dan ik werd ik dus uiteindelijk 3e in totaal.
Een bronzen medaille dus een delfsblauw bord en een heus Nederlands volkslied waren het gevolg. Dit alles zie je weer gelijk in het juiste perspectief als je later bij De Inaborg komt en verneemt dat ene H.Kuipers 7.5 kilo heeft gevangen (waarschijnlijk allemaal gehaakt), maar dit terzijde. Al met al een vermoeiende maar geslaagde dag. Een ding heb ik er wel van opgestoken:er gaat niets boven het vissen in de club.
Tot zaterdag bij het laatste herfstvissen(en dan kijken we nog wel effe naar dat beste snutter ding) of anders tot de feestavond op 13 nov.

Met sportieve vissersgroet en een bikkelharde tackel, Marc.

Nachtvissen aan 't Grenswater 13-14 Aug. 2011

Zaterdagavond 13 augustus 19.00 uur, de stemming zit er al goed in. Twaalf koppels hebben zich bij de schuilhut verzameld en spreken elkaar moed in voor datgene wat hun de komende nacht te wachten staat. Karpers en het liefst zo groot mogelijk, dat gaat het worden vannacht! Op komen draven zijn onze Duitse visvrienden die acht koppels vormen en vier koppels met fanatieke vissers uit Arcen. Uiteraard allemaal lid van onze gezellige vereniging. Terwijl men wacht op de loting voor de visplaatsen doen sterke verhalen de ronde. Dat belooft dus wat! Na de loting zijn een aantal vissers toch minder stellig dat ze het deze nacht wel even gaan maken. Maar dat is geen nieuws. Een beetje gekibbel bij het loten is de wedstrijdvisser eigen. Hiermee dekt hij zich alvast in voor een minder goede vangst. Ons koppel Jan P. en Thei J. trok de plaatsen 36 en 37. Degene die regelmatig aan de vijver vist weet dat dit aan de westkant is. Als rasechte hengelaars op witvis wilden we de “smaak” van een karper aan de haak ook wel eens proeven. Je moet tenslotte alles een keer hebben meegemaakt, niet waar?

Iedereen had tot 20.00 uur de tijd om zijn visattributen en “nachtverblijf” op te bouwen. Onze Duitse karpervissers (echte profis) stampte in korte tijd een kompleet tentenkamp uit de grond. Later zou blijken hoe verstandig dit was. Ons armlastige koppel moest het doen met twee simpele parasolletjes die in een mum van tijd in de grond werden gepind.

Om 20.00 uur gaf Marc J. het sein dat het “feest”kon beginnen. Afgesproken was dat er tot 7.00 uur de volgende morgen zou worden gevist. We zaten goed en wel op onze stek of een miezerige regen werd ons deelgenoot. Dus het regenpak ook maar aangetrokken. De temperatuur was gelukkig ideaal, namelijk 18 graden C.

Al snel werden door mijn koppelgenoot enkele voorns gevangen, maar ja zeg nou eerlijk, daar kwamen we deze avond en nacht toch niet voor! Bij het invallen van de duisternis, zo rond 21.30 uur, werd het gelukkig droog. De toppen van onze feeders werden door Rob W. van een breekstaafje voorzien (dank je wel Rob). Langzaam omspande de duisternis de contouren van 't Grenswater en konden onze ogen wennen aan de duisternis.

De hoofdlampen en zaklampen werden te voorschijn gehaald en het verlichte topje van de feeder priemde in het duister met daarachter een visser, wachtend tot het lichtje op en neer zou gaan.

De eerste uren werd er aan de oevers door enthousiaste vissers met verheven stem gesproken, maar naarmate de uren verstreken ging het luide spreken over in gefluister waarna het in de kleine uurtjes doodstil werd.

Sprookjesachtig was het om te zien hoe de hoofdlampjes en zaklampen langs de waterkant regelmatig flikkerden als er activiteit was aan de hengel. Je waande je aan de oevers van het Gardameer op een mooie zomeravond. Meer spookachtig werd het als er op gezette tijden een waterrat lang je laarzen rende, vleermuizen rakelings langs je heen scheerden, een kikker in de voeremmer sprong als je het hoofdlampje aanklikte, of horde muggen die onder de parasol niet van je lijf te houden waren.

Rond middernacht kwam zowaar een volle maan 't Grenswater verlichten. Ook dat had weer zijn charmes! Het was zo licht dat je de silhouetten van de vissers aan de andere kant van de vijver kon zien. Rond drie uur middernacht verdween de maan achter de wolken en werd het pikdonker. Als voorbode vielen er eerst enkele dikke druppels, al snel gevolgd door een onophoudelijke stortvloed van water. Het was nauwelijks mogelijk de feeder van nieuw aas te voorzien.

Ondanks dat de hemelsluizen volledig open stonden werd er door de diverse koppels toch nog regelmatig een vis(je) gevangen. Het monotone getik van de neergutsende regen op onze parasols deed een fikse aanslag op de fysieke gesteldheid van ons koppel. Tussen half vier en vijf uur hadden we dan ook een moeilijke periode. Wij zijn tenslotte de jongste niet meer en hebben niet de ervaring met disco's die s' morgens om vijf uur zijn gasten buiten zet. Jaloers waren we op onze Duitse profis die zich terugtrokken in hun tentje en de beetverklikker het werk lieten doen.

Vanwege de barre weersomstandigheden en de toch wel tegenvallende vangsten verlieten rond vijf uur in de morgen enkele koppels het “strijdtoneel”. Koppels die toch bekend staan als echte diehards. Terwijl de stortregen bleef aanhouden hielden ook wij het om half zeven voor gezien. Een klein half uurtje later was ook de “lijdensweg” voor de overige koppels ten einde.

Door alle koppels samen bleken er zes karpers gevangen te zijn waarvan er een van circa 10 kg . Vijf daarvan zijn gevangen door onze Duitse visvrienden. Lars R. (Marc J.) redde de Nederlandse eer door de andere te vangen. Verder zijn er een aantal brasems gevangen en een twintigtal voorns.

O, ja, hoe verging het ons koppel? Mijn koppelgenoot Thei J. had, zoals eerder gememoreerd, al snel enkele voorns. Enkele uren later kreeg hij een karper aan de haak die meteen het groen in dook en Thei het nakijken gaf. Kort naar middennacht haakte hij wederom een karper die 15 meter lijn meenam naar het veilige groen en zich daar loswerkte. Althans daar kwam hij achter toen hij van een wandelingetje naar de buren terugkwam.

Zelf had ik ook enkele voorns. Verder eveneens twee karpers die slimmer waren dan de visser aan het andere eind van de lijn door na het haken bliksemsnel in het groen te verdwijnen. Dag karpers! Als troostprijs mocht ik om half vier in de stromende regen, een brasem van 1500 gr. op het “droge “brengen.

Over het geheel genomen had iedereen deze nacht meer aktie verwacht op de hengel. Al met al een leuke maar bizarre ervaring die ik (en ik denk ook veel anderen) niet graag had willen missen. Met dank aan het Limburgs Landschap die onze vereniging toestemming heeft gegeven om ‘n keer te kunnen nachtvissen.

Foto's zijn helaas niet beschikbaar. Kennelijk verkoos onze fotograaf zijn warme bed in plaats van een nachtelijk reportage aan een vochtig Grenswater. Ik kan hem geen ongelijk geven, want bij thuiskomst stond er 31 mm water in de regenmeter. Gevallen in vijf uurtjes.

Jan P.